Po raz szósty Kapituła Nagrody Literackiej im. Jarosława Zielińskiego zmierzyła się z przesłanymi jej tomikami poetyckimi, by nagrodzić najciekawszy tom wierszy wydanych w 2018 roku. Nie zabrakło też własnej inwencji związanej z poszukiwaniem nowych lektur w przyjaznych członkom Kapituły księgarniach i bibliotekach. Czy był to rok gorszy od ubiegłego, jeśli chodzi o obfitość i poziom literacki książek branych pod uwagę do nagrody? Trudno to ocenić. W każdym razie zapoznanie się z kilkudziesięcioma tomikami to duże przeżycie, to cała paleta twórczych indywidualności, języka, czy kreacji. To nas cieszy, a smuci jedynie fakt, iż tylko jednego twórcę możemy nagrodzić.
Do ścisłej czołówki poetów, którzy znaleźli uznanie członków Kapituły należeli: Dawid Jung (autor tomu Karaoke), Justyna Paluch (Infalia), Hanna Dikta (Awantury nie będzie), Marcin Badura (Szare mydło. Biały jeleń), Eliza Segiet (Magnetyczni), Marcin Jurzysta (Chatamorgana) i Jan Rojewski (Ikonoklazm).
Po dyskusji zakończonej jawnym głosowaniem laureatką Nagrody Literackiej im. Jarosława Zielińskiego Złota Róża za rok 2018 została Eliza Segiet, autorka tomu Magnetyczni. Utwory zamieszczone w tym zbiorku to jeszcze jedna bolesna rozprawa z grozą II wojny światowej, próba zgłębienia Holocaustu i tego wszystkiego, co się z nim wiąże. Należy docenić odwagę młodej poetki, iż zdecydowała się podjąć tak zdawałoby się wyeksploatowany we współczesnej literaturze temat. Kapituła doceniła i jej odwagę, i dobry poziom artystyczny wierszy. To utwory pozornie proste, ale łatwo dostrzec w nich tzw. drugie dno, oryginalne refleksje poszerzające wiedzę czytelnika o latach wojny, każdej wojny. Również łatwo zauważyć uniwersalność jej przesłania, dotarcie poprzez liryczne obrazy jakby do dna ludzkiego bytu, które uratować od zagłady człowieczeństwa mogła tylko wierność, miłość i przyjaźń. To mocno akcentuje poetka, to wchodzi w zakres jej kodeksu moralnego. Nie brakuje jej współczucia dla wojennych braci i sióstr, których dotknęła przemoc niemieckiego najeźdźcy. To jej niezniszczalne prawo do przypominania, do pamiętania, do kultywacji słów: „Jeśli my zapomnimy o nich – niech Bóg zapomni o nas”. Zdaniem poetki, w każdym poniżonym należy zobaczyć Człowieka, który ma prawo do życia, do założenia rodziny i do szczęścia. Zwłaszcza młodzi czytelnicy powinni zapoznać się z tym tomem wierszy, którego przesłanie brzmi: nadzieja umiera ostatnia.
Eliza Segiet opublikowała dotąd kilka życzliwie przyjętych tomików poetyckich, publikuje w prasie literackiej. Zdobyła też liczne nagrody literackie, w tym międzynarodowe.
Stypendystami Fundacji ARKONA na rok szkolny 2019/2020 zostali Ignacy Krzemiński-Iwan i Ines Leliwa.
Uroczystość wręczenia Złotej Róży, dyplomów oraz stypendiów odbędzie się we wrześniu br. w Ursynotece-Muzeum przy ul. Barwnej 8 w Warszawie, o czym zainteresowani zostaną powiadomieni.