Pragnę złożyć wszystkim czytelnikom mojego bloga najlepsze życzenia świąteczne. To najważniejsze święta naszego życia. Nasze życie bowiem to wciąż zagadka. Po co żyjemy? Dlaczego? Dokąd zmierzamy? I skąd przychodzimy?
Odpowiedź na te fundamentalne pytania to kwintesencja wszelkich decyzji. I choć właściwie nie ma na nie jasnej odpowiedzi, to samo ich stawianie jest jakąś Drogą. Ta droga ma z kolei jeden wybór – w naszym, nazwijmy to, kręgu kulturowym. To wybór stosunku do historycznie udowodnionej postaci Jezusa Chrystusa.
Dziś ludzi wokół nas można podzielić na tych, którzy wierzą w pusty grób oraz tych, którzy włożyli te opowieści między bajki. Ja, należę do tych pierwszych.
W ogóle uważam, że nauka wyjaśnia tylko to, co może aktualnie wyjaśnić. Zaspokaja tym samą doczesną potrzebę. I zmienia się (nauka) wraz z nami. Dzisiejsze pewniki za sto lat okazują się śmiechu warte. I tak się to kręci.
Pustego grobu nikt nie wyjaśnił. I nikt nie wyjaśni. Ciąg dalszy to kwestia wiary. A wiara jest, jak mówią, łaską … Poeta pisał – nie przyszedłem Pana nawracać … a potem jeszcze – śpieszmy się kochać ludzi … bo tak szybko odchodzą …
Pozostaje nam zatem tylko świadectwo. A czym jest świadectwo? Jest tym, że z grupy zalęknionych apostołów – wszyscy, jak jeden mąż, przeistoczyli się w odważne lwy, w ludzi „walki o Sprawę” … zginęli męczeńsko. Jak z tchórza rodzi się bohater? A Sprawa?
Uwierzcie w Nią. Może choć, warto spróbować …
Życzę Wam zatem miłych świąt, pełnych łaski, pełnych nadziei, pełnych ciepła … Świąt, które pozwolą się zatrzymać, wybaczyć, przemienić coś. Świąt Pełni.
Życzę Wam … pojęcia sztuki życia. Wczoraj – podczas uroczystości wielkopiątkowych pewien ksiądz powiedział: „Sztuka życia – to sztuka mądrego tracenia”. Każdy z nas straci bowiem w tym życiu wszystko. I to nieodwracalne.
SZTUKA ŻYCIA – TO SZTUKA MĄDREGO TRACENIA …
Pozdrawiam
Andrzej Walter